ارتباط بین سبک های رهبری و اثربخشی مدیران اداره های تربیت بدنی استان لرستان

چکیده هدف تحقیق حاضر بررسی ارتباط بین سبک های رهبری با میزان اثربخشی مسؤولین اداره­های تربیت بدنی استان لرستان بود. این تحقیق از نوع توصیفی همبستگی و به شکل میدانی انجام شد. جامعة آماری پژوهش شامل کلیه مدیران و مسؤولین شاغل در اداره­های تربیت بدنی شهرستان­ها و بخش های استان لرستان در سال 1386 بودند (32=n). نمونه آماری برابر با جامعة آماری در نظر گرفته شد. ابزار جمع آوری داده­ها شامل سه پرسش نامه ویژگی­های فردی، سبک های رهبری باردنز و متزوکاس و اثربخشی تالکوت پارسونز بود. از روش های آمار توصیفی (فراوانی، درصد، میانگین و. . . . ) برای توصیف یافته­ها و از آمار استنباطی (ضریب همبستگی پیرسون، آنالیز واریانس یک سویه) برای آزمون فرضیه­های تحقیق استفاده شد. یافته­های تحقیق نشان داد 22% مدیران از سبک وظیفه مدار، 31% از سبک رابطه مدار و 47% از سبک تلفیقی استفاده می­کنند. هم­چنین، اثربخشی 21% مدیران در حد ضعیف، 56% در حد متوسط و 23% در حد خوب بوده­است. در آزمون فرضیه­های تحقیق تنها بین سبک رهبری وظیفه مدار با میزان اثربخشی مسؤولین رابطه مثبت معنی­دار مشاهده شد (004/ 0= p و 49/ 0 = r). به علاوه، بین ویژگی­های فردی با میزان اثربخشی و سبک­های رهبری انتخابی رابطه معنی­دار مشاهده نشد، تنها بین میزان اثربخشی و تعداد دوره­های آموزشی گذرانیده شده رابطه مثبت معنی­دار مشاهده شد (42/ 0= p و 017/ 0= r). با توجّه به یافته­های تحقیق پیشنهاد می­شود به منظور ارتقای سطح دانش و آگاهی مدیران ورزشی و آشنایی آنان با روش های نوین مدیریتی به خصوص در سطح استان­های محروم مانند لرستان، با برگزاری دوره­ها و کارگاه­های آموزشی ویژه به آنان کمک شود تا بتوانند با انتخاب سبک رهبری مناسب در محیط سازمان ورزشی تحت پوشش خود مدیران مؤثّر و موفقی باشند.